Informacje o Polsce

Date: 2015-10-07; view: 438.

Polska jest jednym z największych państw Europy Wschodniej, porównywalnym pod względem obszaru z Włochami lub Niemcami. Jej liczbę mieszkańców szacuje się na około 39 milionów. W maju 2004 roku Polska weszła do Unii Europejskiej.

Polska jest państwem o ugruntowanym systemie rządów demokratycznych, z bogatą historią, ogromnym dziedzictwem kulturowym oraz pięknymi krajobrazami, fauną i florą.

Wiele polskich atrakcji turystycznych znalazło uznanie na świecie. Podczas podróży po Polsce nie można pominąć Krakowa, Warszawy, Gdańska, Częstochowy, Auschwitz, czy też Tatr.

Nasza oferta skupia się głównie na najbardziej charakterystycznych miejscach w Polsce, jednak chcielibyśmy polecić także mniej konwencjonalne, ale równie atrakcyjne wycieczki poza utartymi szlakami.

POLSKA W LICZBACH

Warszawa Kraków Łódź

Wrocław Gdańsk Poznań

Historia Polski

ŚREDNIOWIECZE

CZASY NOWOŻYTNE (WIEK XVI-XVIII)

CZASY NOWOŻYTNE (WIEK XVIII-XIX)

WIEK XX / XXI

MAPA HISTORYCZNA

Symbole narodowe

Znani Polacy

Politycy

Królowie

Pisarze

Muzycy

Naukowcy i wynalazcy

Sportowcy

Ludzie kina

Polska a inne kraje

Polonia

Zakupy w Polsce

Polska ceramika

Kuchnia polska

Alkohole

Savoir Vivre

Stereotypy o Polsce

Religia

Ceny

Toalety

Wybitni ludzie

Jan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II), właśc. Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup krakowski, kardynał, papież (16 października 1978 – 2 kwietnia 2005), sługa Boży Kościoła katolickiego, kawaler Orderu Orła Białego.

Józef Klemens Piłsudski (ur. 5 grudnia 1867 w Zułowie pod Wilnem, zm. 12 maja 1935 w Warszawie) – polski działacz niepodległościowy, dowódca wojskowy, polityk, naczelnik państwa polskiego w latach 1918–1922 i naczelny wódz Armii Polskiej od 11 listopada 1918, Pierwszy Marszałek Polski od 1920; dwukrotny premier Polski (1926–1928 i 1930), twórca tzw. rządów sanacyjnych w II Rzeczpospolitej wprowadzonych w 1926 po zamachu stanu.

Paweł Szczepaniak – rowerzsta, występował w mistrzostwie świata w Taborze, reprezontawł Polskę, i zajął I miejsce.

Fryderyk Franciszek Chopin (ur. 22 lutego lub 1 marca 1810 w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu) – polski kompozytor i pianista.Przedstawiciel muzyki okresu romantyzmu, nazywany poetą fortepianu. U źródeł jego twórczości leżała wrażliwość artystyczna oraz umiejętność czerpania wzorców z polskiej muzyki ludowej. Jego przyjaciółką i towarzyszką życia była pisarka George Sand.

Maria Salomea Skłodowska-Curie - (ur. 7 listopada 1867 r. w Warszawie, zm. 4 lipca 1934 r. w Passy) – fizyk i chemik narodowości polskiej. Większość życia spędziła we Francji, tam też rozwinęła swoją karierę naukową. Prekursorka nowej gałęzi chemii — radiochemii. Do jej dokonań należą: opracowanie teorii promieniotwórczości, technik rozdzielania izotopów promieniotwórczych oraz odkrycie dwóch nowych pierwiastków — radu i polonu. Pod jej osobistym kierunkiem prowadzono też pierwsze badania nad leczeniem raka za pomocą promieniotwórczości. Dwukrotnie wyróżniona Nagrodą Nobla za osiągnięcia naukowe, po raz pierwszy w 1903 z fizyki wraz z mężem i Henrim Becquerelem za badania nad odkrytym przez Becquerela zjawiskiem promieniotwórczości, po raz drugi w 1911 z chemii za wydzielenie czystego radu. Do dziś pozostaje jedyną kobietą, która tę nagrodę otrzymała dwukrotnie, a także jedynym uczonym w historii uhonorowanym Nagrodą Nobla w dwóch różnych dziedzinach nauk przyrodniczych. Żona Pierre'a Curie, matka Eve Curie i Irène Joliot-Curie.

Tadeusz Andrzej Bonawentura Kościuszko -herbu Roch III (ur. 4 lutego 1746 w Mereczowszczyźnie, zm. 15 października 1817 w Solurze) – generał polski i amerykański, inżynier fortyfikator, brał udział w wojnie o niepodległość USA, wzniecił antyrosyjskie powstanie w Rzeczypospolitej, Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w insurekcji 1794.

Jan Alojzy Matejko - (ur. w czerwcu 1838 w Krakowie, zm. 1 listopada 1893 w Krakowie) – malarz polski, twórca obrazów historycznych i batalistycznych, historiozof. W latach 1852-1858 studiował u Władysława Łuszczkiewicza i Wojciecha Stattlera w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, której później był dyrektorem (od 1873). Jego uczniami byli m.in. Maurycy Gottlieb, Jacek Malczewski, Józef Mehoffer i Stanisław Wyspiański. Wielu jego utworów malarskich Warszawy byłt wykorzystywane w celu odbudowy miasta po II Wojnie Światowej.

Wit Stwosz, także Wit Stosz; niem. Veit Stoß (inne wersje imienia: Feyt, Veydt, Vit, nazwiska: Stoss, Stuos) (ur. ok. 1448 w Horb am Neckar, koło Stuttgartu, zm. jesienią 1533 w Norymberdze) – niemiecki rzeźbiarz, grafik i malarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli późnego gotyku w rzeźbie. Ważny i znakomity dla Polski tym, że jego ołtarz znajduje się w Kościele Mariackim w Krakowie.

Józef Rotblat
Urodził się 4 listopada 1908 w Łodzi. Zmarł 31 sierpnia 2005 w Londynie. Polski fizyk i radiobiolog, współzałożyciel i lider pacyfistycznego ruchu naukowców Pugwash, laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1995 roku. Przyczynił się do budowy bomby atomowej, a całe życie poświęcił walce o pokój. zawsze podkreślał, że zaangażował się w projekt budowy broni jądrowej, ponieważ obawiał się, że Hitler może ją zbudować pierwszy. Kiedy jednak okazało się, że Niemcy nie są w stanie skonstruować bomby atomowej, profesor Rotblat wycofał się z prac nad bombą w Stanach Zjednoczonych i powrócił do Wielkiej Brytanii. Zrzucenie bomby atomowej na Hiroszimę i Nagasaki uznał za największą klęskę ludzkości. Był zdecydowanym przeciwnikiem zbrojeń nuklearnych.

Andrzej Wajda -(ur. 6 marca 1926 w Suwałkach) – polski reżyser filmowy i teatralny, współtwórca polskiej szkoły filmowej, laureat honorowego Oscara, senator I kadencji w latach 1989-1991. Jest uważany za czołowego przedstawiciela kina polskiego oraz jednego z twórców polskiej szkoły filmowej. Twórczość artystyczna Andrzeja Wajdy ma charakter kina autorskiego o dużej różnorodności, która czerpie z malarstwa i literatury polskiej oraz polskiej i europejskiej tradycji kulturowej. Stworzył on wiele filmowych adaptacji dzieł literackich i obrazów o tematyce współczesnej, jak również kameralnych dramatów psychologicznych.

Inni wybitni ludzie znakomici w różnych dziedzinach;

Mikołaj Rej
Jan Kochanowski
Ignacy Krasicki
Zygmunt Krasiński
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
Cyprian Kamil Norwid
Henryk Sienkiewicz
Bolesław Prus
Eliza Orzeszkowa
Stefan Żeromski
Władysław Reymont Joseph Conrad-Korzeniowski
Józef Ignacy Kraszewski
Maria Konopnicka
Stanisław Staszic
Józef Wybicki
Stanisław Moniuszko
Fryderyk Chopin
Ignacy Jan Paderewski
Henryk Wieniawski
Mikołaj Kopernik
Maria Skłodowska-Curie
Tadeusz Kościuszko
Czesław Miłosz
Wisława Szymborska
Stefan Wyszyński

Literatura:

(Pisarze i ich utwory w załączniku)

Adam Bernard Mickiewicz herbu Poraj (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku, zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu) – polski poeta, działacz i publicysta polityczny. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę polskiego romantyzmu (grono tzw. Trzech Wieszczów) oraz literatury polskiej w ogóle, a nawet za jednego z największych na skalę europejską. Określany też przez innych, jako poeta przeobrażeń oraz bard słowiański. Członek Stowarzyszenia Filomatów, mesjanista związany z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego. Najwybitniejszy twórca dramatu romantycznego w Polsce, zarówno w ojczyźnie jak i w Europie zachodniej porównywany do Byrona i Goethego. W okresie pobytu w Paryżu był wykładowcą literatury słowiańskiej w Collège de France. Znany przede wszystkim jako autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady oraz epopei narodowej Pan Tadeusz uznawanej za ostatni wielki epos kultury szlacheckiej w Rzeczpospolitej Obojga Narodów.
Juliusz Słowacki -herbu Leliwa (ur. 4 września 1809 w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 w Paryżu na gruźlicę) – jeden z najwybitniejszych poetów polskich doby romantyzmu, dramaturg i epistolograf. Obok Mickiewicza i Krasińskiego określany jako jeden z Wieszczów Narodowych. Twórca filozofii genezyjskiej (pneumatycznej), epizodycznie związany także z mesjanizmem polskim. Był też mistykiem. Obok Mickiewicza uznawany powszechnie za najwiekszego przedstawiciela polskiego romantyzmu.Utwory Słowackiego, zgodnie z duchem epoki i ówczesną sytuacją narodu polskiego, podejmowały istotne problemy związane z walką narodowowyzwoleńczą, z przeszłością narodu i przyczynami niewoli, ale także poruszały uniwersalne tematy egzystencjalne. Jego twórczość wyróżniała się mistycyzmem, wspaniałym bogactwem wyobraźni, poetyckich przenośni i języka. Jako liryk zasłynął pieśniami odwołującymi się do Orientu, źródeł ludowych i słowiańszczyzny. Był poetą nastrojów, mistrzem operowania słowem.

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz - herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.

Bolesław Prus - właściwie Aleksander Głowacki herbu Prus (ur. 20 sierpnia 1847 w Hrubieszowie, zm. 19 maja 1912 w Warszawie) – polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej.

Eliza Orzeszkowa - de domo Korwin-Pawłowska, primo voto Orzeszkowa, secundo voto Nahorska, ps. E.O., Bąk (z Wa-Lit-No), Li...ka, Gabriela Litwinka (ur. 6 czerwca 1841 w Milkowszczyźnie, zm. 18 maja 1910 w Grodnie) - polska pisarka epoki pozytywizmu.

Stefan Żeromski - (ur. 14 października 1864 w Strawczynie koło Kielc, zm. 20 listopada 1925 w Warszawie) – polski prozaik, publicysta, dramaturg, nazwany "sumieniem polskiej literatury".Posługiwał się pseudonimami Maurycy Zych, Józef Katerla i Stefan Iksmoreż.

Wisława Szymborska - (ur. 2 lipca 1923 w Prowencie) – polska poetka, eseistka i krytyk literacki, tłumacz, felietonistka; członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Polskiej Akademii Umiejętności, laureatka literackiej Nagrody Nobla (1996).

Napoleon Stanisław Adam Feliks Zygmunt hrabia Krasiński - herbu Ślepowron (ur. 19 lutego 1812 w Paryżu – zm. 23 lutego 1859 w Paryżu) – jeden z trójcy największych poetów polskiego romantyzmu.

Debiutował w 1828 jako autor przepojonych makabrą opowieści gotyckich. Już wtedy ujawniły się najbardziej charakterystyczne cechy pisarstwa Krasińskiego: jego obsesja cierpienia, zagłady i śmierci, a przy tym wewnętrzny konflikt między życiowym konwenansem a etosem romantycznej walki narodowowyzwoleńczej, dały obfity plon w postaci twórczości literackiej pełnej frenezji, obrazów piekielnych oraz ostrych dysonansów na tle religijnym i społecznym. W późniejszym czasie − około roku 1847, wraz z wydaniem Ostatniego − Wieszcz zastąpił skrajną rozpacz dotychczasowych dzieł przesłaniem etyki chrześcijańskiej, która z czasem, uzupełniona o myśl mesjanistyczną, przerodzi się w żarliwe zawołania do Ewangelicznej miłości.

Najczęściej wymieniani polscy kompozytorzy muzyki poważnej to: Fryderyk Chopin, Karol Szymanowski, Krzysztof Penderecki, Zbigniew Preisner, Wojciech Kilar, Ignacy Jan Paderewski, Henryk Wieniawski, Krzysztof Komeda, Andrzej Panufnik, Stanisław Moniuszko, Jan A. P. Kaczmarek, Witold Lutosławski.