![]() |
Czynniki ekonomiczno-techniczneDate: 2015-10-07; view: 565. a) potencjał gospodarczy państwa - = warunkuje jego pozycję miêdzynarodową, = aktywny udział w handlu i gospodarce światowej nie tylko daje możliwości wpływania na inne państwa, ale stwarza także niebezpieczeństwo nadmiernej zależności b) postęp w nauce i technice – = w jego efekcie wyłoniły się nowe dziedziny współpracy międzyn., np. w transporcie lotniczym, telekomunikacji, = wymusza zmiany w formach stosunków miêdzy państwami, = stwarza także niebezpieczeństwa związane ze sposobami wykorzystania jego osiągnięć. Czynnik osobowościowy Dowodem wpływu silnych osobowości na stosunki międzynarodowe były/są negatywne skutki ich działań w skali międzynarodowej (np. wywo³ywanie wojen) oraz skutki pozytywne (np. doprowadzenie do pokoju).
Wykład 3 - Uczestnicy międzynarodowych stosunków politycznych 1. Pojęcie uczestnika msp - podmiotowość politycznomiędzynarodowa, - podmiotowość prawnomiędzynarodowa. 2. Klasyfikacje uczestników msp. 3. Państwa jako czołowi uczestnicy msp - pojęcie państwa, - klasyfikacje państw, - sposoby powstawania i upadku państw. 4. Pozapaństwowi uczestnicy msp - narody, - organizacje międzynarodowe (ze szczególnym uwzględnieniem ONZ) - ruchy międzynarodowe, - korporacje transnarodowe, - pozostali uczestnicy msp.
Uczestnikiem międzynarodowych stosunków politycznych jest formalnie zorganizowana całość, niepodlegająca żadnemu innemu podmiotowi, działająca samodzielnie z zamiarem wpływania na te stosunki oraz zachowanie innych aktorów. RODZAJE UCZESTNICTWA W STOSUNKACH MIĘDZYNARODOWYCH Uczestnicy podmiotowi: • uczestnicy prawnomiędzynarodowi, • zorganizowane grupy społeczne występujące w relacjach międzynarodowych, nie będące podmiotami prawa międzynarodowego. Uczestnicy przedmiotowi: • zjawiska świadomościowe – mity i stereotypy; poczucie tożsamości narodowej itp., • rzeczy materialne – zasoby naturalne, arsenały broni itp. Klasyfikacja uczestników MSP z punktu widzenia zakresu podmiotowości prawnomiędzynarodowej: - państwa - uczestnicy niepaństwowi: • narody • organizacje międzynarodowe • uczestnicy transnarodowi (przedsiębiorstwa, kościoły, fundacje) • uczestnicy subpaństwowi (partie polityczne, organizacje społeczne, osoby fizyczne) KLASYFIKACJE PAŃSTW kryterium roli w stosunkach międzynarodowych: • mocarstwa uniwersalne (USA), • mocarstwa regionalne (Indie, Chiny, Brazylia, Wielka Brytania), • mocarstwa sektorowe (Niemcy, Japonia), • państwa średniej wielkości (Polska, Finlandia), • państwa małe (Monako, San Marino) kryterium ograniczenia zdolności do czynności prawnych w stosunkach międzynarodowych: - państwa zależne: protektoraty (Bhutan reprezentowany w stos. międzyn. przez Indie) oraz państwa wasalne, - minipaństwa (Monako, San Marino), - państwa trwale neutralne (Austria, Szwajcaria) kryterium struktury państwa: - państwa jednolite (Polska), - państwa złożone (USA, Niemcy) SPOSOBY POWSTAWANIA PAŃSTW • oderwanie się części terytorium państwa i utworzenie nowego niezależnego państwa (secesja); szczególnym przypadkiem jest oderwanie się terytorium zależnego w wyniku procesu dekolonizacji (Erytrea odłączyła się od Etiopii w 1993 r., proklamując niepodległość), • rozpadnięcie się państwa na kilka nowych państw (rozpad Czechosłowacji na podstawie ustawy z 25 listopada 1992 r.), • połączenie się kilku państw i utworzenie nowego państwa (Tanzania 27 kwietnia 1964 r. z połączenia Tanganiki z Ludową Republiką Zanzibaru i Pemby), • utworzenie nowego państwa na terytorium niepodlgającym suwerenności żadnego państwa (uzyskanie niepodległości przez tzw. obszary powiernicze – w ten sposób powstały np. w 1960 r. Kamerun, Togo i Somalia).
Narody w stosunkach międzynarodowych Według J. Kukułki w sensie najogólniejszym przez „naród” rozumiemy taka wielką grupę społeczną, która związana jest wspólnotą losów historycznych, kultury, języka, terytorium i życia ekonomicznego. Wyrazem tej wspólnoty jest świadomość narodowa, poczucie własnej odrębności w stosunku do innych narodów, dążenie do podnoszenia prestiżu narodowego, jak również działanie mające na celu tworzenie i umacnianie własnego państwa. Udział narodów w procesach działań i interakcji międzynarodowych ma charakter pośredni lub bezpośredni. W sposób pośredni wspólnoty narodowe stanowią podstawę demograficzną nowoczesnych państw, decydują o ich zwartości wewnętrznej oraz ich uczestnictwie w życiu międzynarodowym. Natomiast w sposób bezpośredni wspólnoty narodowe uczestniczą w stosunkach międzynarodowych wtedy, kiedy organizują się w formie ruchów narodowowyzwoleńczych lub jako wspólnoty, które w pozarządowych kontaktach i organizacjach międzynarodowych wspierają czy też zwalczają politykę zagraniczną dominujących nad nimi państw. Uznanie państwa na arenie międzynarodowej - uznanie wyraźne (np. przez oświadczenie notą lub podpisanie umowy bilateralnej) lub milczące, tzn. per facta concludentia (np. przez nawiązanie stosunków dyplomatycznych); - uznanie indywidualne i uznanie zbiorowe (np. w wyniku głosowania za przyjęciem do ONZ); - uznanie de iure jest bezwarunkowe, pełne i pociąga za sobą wszystkie prawne skutki uznania. Oznacza to wolę nawiązania stosunków dyplomatycznych, konsularnych, politycznych, ekonomicznych, handlowych i kulturalnych, a uznanie de facto ma charakter warunkowy, jest odwołalne, niepewne i prowizoryczne. Wiąże się głównie z nawiązaniem przez uznawanego i uznającego dwustronnych relacji ekonomicznych, kulturalnych lub innych, ale w zasadzie nie powoduje nawiązania stosunków dyplomatycznych. KLASYFIKACJA ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH kryterium status międzynarodowy członków: • międzynarodowe organizacje rządowe • międzynarodowe organizacje pozarządowe • organizacje transnarodowe kryterium podmiotowe: • organizacje powszechne/uniwersalne (np. ONZ) • organizacje grupowe/regionalne (np. Unia Afrykańska – dawniej OJA) kryterium przedmiotowe: • organizacje polityczno-wojskowe (np. NATO, LPA) • organizacje gospodarcze (np. UE, NAFTA, EFTA) • organizacje kulturalne (np. UNESCO) • organizacje ochrony zdrowia (np. WHO) Rodzaje pozarządowych międzynarodowych organizacji
|