Беренче китап 26 page

Date: 2015-10-07; view: 307.

* * *

– Йә, ничек? – дип каршы алды аны Приск артыннан ишек ябылуга Идекәй.

– Тәртип. Ул миңа кызын куарга рөхсәт итте, – диде Приск шатлыгын яшерә алмаудан чарасыз калып. – Мин кызны тотарга тырышырмын, Идекәй.

– Нигә бу хәтле шатланасың?

– Мин Атилла хан кызына өйләнәм, Идекәй. Хәл ителгән.

– Сине анда Максимин көтә. Әйдә.

Сарай каршында чынлап та аны дүрт күзләп Максимин көтә иде.

– Йә-йә, кияү кеше, сөйләшүләр ни белән бетте?

– Ал да гөл, сенатор, ал да гөл!

– Урра, гуннар әйтмешли, урра!

– Алдан кычкырма, сенатор, алдан кычкырган күкенең башы ярылыр, ди.

– Кычкырам, кычкырам, Приск. Җиңү бу, җиңү! – Мина әле кызны тотасы бар, сенатор.

– Кыз тоту синең эш, Атилладан фатыйха алуың минем эш. Иң мөһиме, сине Атилла кабул итте.

– Кызны Визигаст король улы Даһкар да куып караган икән. Ул да иртәгә Кыз куу туенда булачак. Ә ул сиңа аяк чалса, бер-бер этлек эшләп ташласа?..

– Мин аны сакларга кешеләрем куярмын, – диде Идекәй. – Борчылма, Максимин. Ләкин, сенатор Максимин, Атилла ханның сиңа бер шарт куюы бар: хәрам атакай Хрисафәйне читлеккә утыртып Гунстанга китерергә.

– Чын булса да сөйләмә бу хакта, Идекәй дус. Хак, Атилладан барысын да көтәргә була. Ләкин, ул моңа бармас кебек миңа...

Беренче китап тәмам.