Адпаведнасць ідэалам дабра і справядлівасці

Date: 2014-04-05; view: 533.

Прававая псіхалогія – сукупнасць сітуатыўных, імперычных уяўленняў аб праве, якія ўзнікаюць у працэсе сацыяльнага ўзаемадзеяння. Прававая псіхалогія вельмі цесна звязана з маральна-рэлігійнымі якасцямі.

Прававая ідэалогія - сукупнасць тэарэтычных, рацыянальных поглядаў на права, на яго месца ў грамадстве і г.д.

Прафесійная правасвядомасць – правасвядомасць людзей, якія прафесійна выкарыстоўваюць права. Гэта правасвядомасць залежыць ад пэўнай прафесіі і мае свае супярэчлівыя накірункі.

Прававая свядомасць – катэгорыя,адлюстроўваючая стаўленне чалавека да права. Правасвядомасць уключае прызнанне годнасці, праў і свабод чалавека; прызнанне права на ўласнасць і вынікі працы, сацыяльную адказнасць чалавека за жыццё грамадства.

Ільін атаесамляе правасвядомасць з сумленнем і лічыць, што правасвядомасць звязвае духоўныя каштоўнасці і сацыяльныя паводзіны індывіда.

Аўтаномнасць чалавека ад грамадства патрабуе паэных гарантый на ўласнасць чалавека і на вынікі сваёй працы.

Правасвядомасць можа быць станоўчай і хворай (дэфармаванае ўяшленне аб праве).

Правасвядомасць як сацыяльны фенамен мае пэўнае месца і пэўную ролю ў соцыуме, правасвядомасць павінна адлюстроўваць гэту ролю, не перавышаючы і не зніжаючы яе.

Дэфармацыя правасвядомасці бывае 2-х відаў: прававы нігілізм і прававы ідэалізм. Прававы нігілізм выступае ў 2-х формах:

А) адмаўленне станоўчай ролі права, яго станоўчых каштоўнасцей у сацыяльным рэгуляванні

Б) сумленнае парушэнне норм права, ігнараванне любога прымуса.

Прававы ідэалізм – наданне праву той ролі, якую яно не можа выканаць. Адбываецца перавышэнне ролі права ў сацыяльным рэгуляванні.

Правасвядомасць выконвае функцыі:

§ рэгулятыўная

Азначальная

Інфармацыйная