Літаратура

Date: 2015-10-07; view: 553.

Літаратура

1. Лебедев М., Вандалковскиий Е. Режиссёр – художник, художник – режиссер. – М., 1987.

2. Немиро О.В. Праздничный город. Искусство оформления праздников. История и современность. – Л., 1987.

3. Художник и город. – М., 1988.

4. Художник и зрелище. – М., 1990.

5. Мальков А.П. Театр под открытым небом. – М., 1990.

6. Силин А.Д. Площади – наши палитры. – М, 1982.

7. Васильев-Вязьмин И.И. Искусство людных площадей. – М., 1977.

Па тэматыцы VIII семестра і праведзенай практычнай самастойнай працы прымаецца залік.

ІХ семестр – 5 к

Работа над мастацка-дэкаратыўным вырашэннем дыпломнай пастаноўкі.

1. Тэма, мэта, задачы свята. Назва свята.

2. Месца і час свята (дата, аргументацыя).

3. Генеральны план тэрыторыі свята і памежных тэрыторыяў.

4. Макет (аксанаметрыя, перспектыва) тэрыторыі і галоўных пляцовак свята.

5. Эмблема свята. Эмблематыка эпізодаў свята (працоўны матэрыял, выява, аргументацыя).

6. Каларыстыка свята. Каларыстычная карта свята.

7. Эскізная распрацоўка паасобных комплексаў свята.

8. Рэкламна-інфармацыйны матэрыял свята.

9. Арганізацыйна-творчыя пытанні рэалізацыі мастацка-дэкаратыўнага вырашэння дыпломнай пастаноўкі.

10. Пошук арыгігнальнага мастацкага аблічча свята.

11. Жанравыя асаблівасці мастацка-дэкаратыўнага вырашэння свята.

1. Шверубович В.В. Режиссер и оформление спектакля. – М., 1955.

2. Афанасьев Д.В. Пространственное оформление спектакля. – Л., 1990.

3. Базанов В.В. Техника и технология сцены. – Л., 1976.

4. Березкин В.И. Искусство оформления спектакля. – М., 1986.

5. Мочалов Ю. Композиция сценического пространства. – М., 1981.

6. Мюллер В.Н. Декорационное оформление спектакля. – М., 1956.

7. Власова Р.И. Русское театрально-декорационное искусство начала ХХ века. – Л., 1984.

Па тэматыцы VI, VII, VIII семестраў і праведзенай практычнай самастойнай працы прымаецца экзамен.

КРЫТЭРЫІ АЦЭНКІ ВЕДАЎ

студэнтаў кафедры рэжысуры святаў

Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры

па дысцыпліне “Мастацка-дэкаратыўнае вырашэнне святаў”

(па дзесяцібальнай шкале). Умовы выкарыстання рэйтынгавай сістэмы па курсу.

0 – няма адказу (адмаўленне ад адказу; адказ цалкам не адпавялае сутнасці пытанняў вучэбнага або экзаменацыйнага задання) без права пераздачы.

1 – (2) балы – “нездавальняюча” – заслугоўвае студэнт, адказ якога выяўляе значныя прабелы ў ведах па большай частцы асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме; студэнт, які не выканаў асноўныя заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; не засвоіў матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння; студэнт, які не адпрацаваў асноўныя лекцыйныя, практычныя, семірнарскія і індывідуальныя заняткі па дадзенаму курсу; не здольны працягваць навучанне або прыступіць да прафесійнай дзейнасці без дадатковых заняткаў з выкладчыкам па адпаведнай дысцыпліне.

3 – (3) балы – “здавальняюча” – заслугоўвае студэнт, які паказаў веданне асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны ў аб'ёме, неабходным для далейшай вучобы і авалодання прафесіяй, выконваў асноўныя заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; імкнуўся засвоіць матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, але не прымаў актыўнага удзелу ў лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу; дапускаў значныя памылкі пры выкананні заданняў і адказе на экзамене; студэнт, які валодае мінімумам ведаў для леквідацыі прабелаў пад кіраўніцтвам выкладчыка.

4 – (3+) балы -- “дастаткова здавальняюча” – заслугоўвае студэнт, які паказаў веданне асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны ў аб'ёме, неабходным для далейшай вучобы, і авалодання прафесіяй, выконваў асноўныя заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; імкнуўся засвоіць матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, але не прымаў актыўнага удзелу ў лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу; дапускаў некаторыя памылкі пры выкананні заданняў і адказе на экзамене; студэнт, але які тым ня менш валодае неабходнымі ведамі для леквідацыі прабелаў пад кіраўніцтвам выкладчыка.

5 – (4-) балаў -- “амаль добра” – заслугоўвае студэнт, які паказаў веданне асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны ў аб'ёме, неабходным для далейшага навучання і працы па абранай прафесіі, выконваў асноўныя заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; засвоіў матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, прымаў дастаткова актыўны ўдзелу ў лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу; але дапускаў памылкі пры выкананні практычных заданняў і падчас адказу на экзамене; студэнт, які валодае неабходнымі ведамі па праграме дысцыпліны для леквідацыі пагрэшнасцяў самастойна.

6 – (4) балаў -- “добра” – заслугоўвае студэнт, які паказаў дастаткова поўнае веданне асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны, выканаў асноўныя заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; засвоіў асноўны матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, прымаў дастаткова актыўны ўдзелу ў лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу і веды якога маюць сістэматычны характар.

7 – (4+) балаў -- “вельмі добра” – заслугоўвае студэнт, які паказаў поўнае веданне асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны, выканаў асноўныя заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; засвоіў асноўны матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, праявіў актыўнасць на лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу. Студэнт, які не дапусціў сутнасных памылак пры выкананні заданняў і падчас адказу на экзамене, засвоіў усю асноўную і рэкамендаванную для самастойнага вывучэння літаратуру, паказаў сістэматычны характар ведаў, жаданне, здольнасць і імкненне да самастойнага папаўнення гэтых ведаў.

8 – (5-) балаў -- “амаль выдатна” – заслугоўвае студэнт, які паказаў поўнае веданне асноўнага асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны, выканаў усе заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; засвоіў матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, актыўна працаваў на лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу. Студэнт, які не дапусціў памылак пры выкананні практычных заданняў і падчас адказу на экзамене, засвоіў усю асноўную і рэкамендаванную для самастойнага вывучэння літаратуру, паказаў сістэматычны характар ведаў, жаданне, здольнасць і імкненне да самастойнага папаўнення гэтых ведаў.

9 – (5) балаў -- “выдатна” – заслугоўвае студэнт, які паказаў усебаковае і сістэматычнае веданне асноўнага вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны, безпамылкова выканаў усе заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; засвоіў матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, актыўна працаваў на лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу. Студэнт, які не дапусціў памылак пры выкананні практычных заданняў і падчас адказу на экзамене, засвоіў і вольна аперыруе асноўнай і рэкамендаванай для самастойнага вывучэння літаратурай, дакладна карыстаецца тэрміналогіяй, паказвае сістэматычны характар ведаў, жаданне, здольнасць і імкненне да самастойнага папаўнення гэтых ведаў.

10 – (5+) балаў -- “надзвычай выдатна” – заслугоўвае студэнт, які паказаў усебаковае і сістэматычнае веданне вучэбнага матэрыялу па праграме дысцыпліны, безпамылкова выканаў усе заданні дадзеныя для практычнага і індывідуальнай выканання; глыбока засвоіў матэрыял, прадугдеджаны вучэбнай праграмай для самастойнага вывучэння, а таксама знаёмы з матэрыялам не запланаваным праграмай; актыўна працаваў на лекцыйных, практычных, семірнарскіх і індывідуальных занятках па дадзенаму курсу. Студэнт, які паказвае веды большыя за праграмны матэрыял, студэнт, які не дапусціў памылак пры выкананні практычных заданняў і падчас адказу на экзамене, засвоіў і вольна аперыруе асноўнай і рэкамендаванай для самастойнага вывучэння літаратурай, вольна выказвае свае меркаванні па прадмеце, дакладна карыстаецца тэрміналогіяй, паказвае, жаданне, здольнасць і імкненне да самастойнага папаўнення гэтых ведаў.

СПІС ЛІТАРАТУРЫ ПА КУРСУ

(АСНОЎНАЯ І ДАДАТКОВАЯ)

1. Афанасьев Д.В. Пространственное оформление спектакля. – Л.: Искусство, 1990. – 140 с.

2. Базанов В.В. Техника и технология сцены. – Л.: Искусство, 1976. – 193 с.

3. Беларускае народнае адзенне. – Мн.: Навука і тэхніка, 1975. – 96 с.

4. Беларускае народнае жыллё. – Мн.: Навука і тэхніка, 1973. – 98 с.

5. Валодзіна Т.В. Семантыка рэчаў у духоўнай спадчыне беларусаў. – Мн.: Тэхналогія, 1999. – 167 с.

6. Гісторыя беларускага мастацтва: У 6-ці т. Т.1: Ад старажытных часоў да другой паловы ХVI ст. – Мн.: Навука і тэхніка, 1987. – 304 с.

7. Гуд П.А. Беларускі купальскі комплекс і семантыка абрадавых дзей. – Мн.: Тэхнапрынт, 1999. – 221 с.

8. Древняя одежда народов Восточной Европы (Материалы к ист.-этногр. атласу). – М.: Наука, 1986. – 272 с.

9. Дучыц Л.У. Касцюм жыхароў Беларусі Х -- ХІІІ стст. (паводле археалагічных звестак) Пад рэд. Г.В.Штыхава. -- Мн.: Навука і тэхніка, 1995. – 80 с.

10. Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва Беларусі ХІІ -- ХVІІІ стагоддзяў: Альбом / Аўт. тэксту і склад. Н.Ф. Высоцкая. – Мн.: Беларусь, 1984. – 235 с.

11. Жывапіс Беларусі ХІІ – ХVІІІ стагоддзяў: Фрэска. Абраз. Партрэт / Склад.: Н.Ф. Высоцкая і інш. – Мн.: Беларусь, 1980. – 315 с.

12. Кацар М.С. Беларускі арнамент. Ткацтва. Вышыўка / Навук. рэд. Я.М. Сахута. – Мн.: БелЭн, 1996. – 208 с.

13. Крук І.І. Сімволіка беларускай народнай культуры. – Мн.: Ураджай, 2001. – 350 с.

14. Кулагин А.И.. Архитектура дворцово-усадебных ансамблей Беларуси. – Мн.: Наука и техника, 1981. – 134 с.

15. Лабачэўская В.А. Повязь часоў – беларускі ручнік. – Мн.: Беларусь, 2002. – 231 с.

16. Лебедев М., Вандалковский Е. Режиссёр – художник, художник – режиссер. – М.: Молодая гвардия, 1987. – 121 с.

17. Локотко А.И. Нацыянальныя рысы беларускай архітэктуры. – Мн.: Навука і тэхніка, 1999. – 336 с.

18. Локотко А.И. Белорусское народное зодчество. – Мн.: Навука і тэхніка, 1991. – 287 с.

19. Миронова Л.Н. Учение о цвете.– Мн.: Выш. шк., 1993. – 463 с.

20. Молчанова Л.А. Очерки материальной культуры белоруссов XVI -- XVIII вв. – Мн., 1981. – 212 с.

21. Немиро О.В. Праздничный город. Искусство оформления праздников. История и современность. – Л.: Искусство, 1987. – 96 с.

22. Рябцевич В.Н. Нумизматика Беларуси. – Мн.: Полымя, 1995. – 687 с.

23. Пластыка Беларусі ХІІ – ХІІІ стагоддзяў: Альбом / Аўт. тэксту і склад. Н.Ф. Высоцкая. – Мн.: Беларусь, 1983. – 231 с.

24. Раманюк М.Ф. Беларускае народнае адзенне. – Мн.: Беларусь, 1981. – 473 с.

25. Сахута Я. Беларускае народнае мастацтва. – Мн.: Беларусь, 1980. – 215 с.

26. Сахута Я.М. Беларускае народнае мастацкае кавальства.– Мн.: Полымя, 1990.—190 с.

27. Тананаева Л.И. Сарматский портрет. – М.: Наука, 1979. – 303 с.

28. Фадзеева В.Я. Беларускі ручнік. –Мн.: Полымя, 1994. – 327 с.

29. Цітоў А.К. Гарадская геральдыка Беларусі. – Мн.: Полымя, 1989. – 207 с.

30. Цітоў А.К. Сфрагістыка і геральдыка Беларусі. – Мн.: РІВШ БДУ, 1999. – 176 с.

31. Чантурия В.А. История архитектуры Белорусии. – Мн.: Вышэйш. шк., 1985. – 319 с.

32. Чернышев О.В. Формальная композиция. Творческий практикум. – Мн.: Харвест, 1999. – 312 с.

33. Шароев И.Г. Режиссура эстрады и массовых представлений. – М.: Искусство, 1986. – 123 с.

34. Шверубович В.В. Режиссер и оформление спектакля. – М.: Искусство, 1955. – 234 с.

35. Этнаграфія Беларусі: Энцыклапедыя. – Мн.: Бел Эн,1989. -- ...

Дадатковая ліатаратура

36. Археалогія і нумізматыка Беларусі: Энцыкл. – Мн.:БелЭн., 1993. – 702 с.

37. Барвенава Г.А. Княскія строі Кунегунды і Яраполка паводле мініятураў “Кодэксу Гертруды” // Спадчына. – 1998. -- №6. – С. 61-78.

38. Беларускія народныя тканіны ў зборы Дзяржаўнага мастацкага музея БССР / Пад рэд. І.М.Паньўынай. -- Мн.: Беларусь, 1979. – 256 с.

39. Беларусь у малюнках Напалеона Орды. Другая палова ХІХ ст. – Мн.: Ураджай, 2001. – 143 с.

40. Васильев-Вязьмин И.И. Искусство людных площадей. – М.: Искусство, 1977. – 124 с.

41. Васілевіч У.А. Міфы бацькаўшчыны. – Мн.: БелЭн., 1994. – 109 с.

42. Габрусь Т.В. Мураваныя храмы. Сакральная архітэктура беларускага барока. – Мн.: Ураджай, 2001. – 287 с.

43. Градова К.В. Театральный костюм. Т.2. – М.: Искусство, 1987. – 143 с.

44. Градова К.В., Гутина Е.А. Театральный костюм. Т.1. – М.: Искусство, 1976. – 132 с.

45. Грыгор'еў М. Войска ВКЛ ад Саксаў да Касцюшкі. – Мн., 1994. — 34 с.

46. Зайкоўскі Э.М., Дучыц Л.У. Жыватворныя крыніцы Беларусі. – Мн.: Ураджай, 2001.– 111 с.

47. Караткевіч Ул. Зямля пад белымі крыламі. Нарыс. – Мн.: Маст. літ., 1977. – 176 с.

48. Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / А.М. Кулагін; Маст. І.І. Бокі. – Мн.: БелЭн., 2001. – 216 с.

49. Кирсанова Р.М. Сценический костюм и театральная публика в России ХІХ века. – М.: Артист.Режисёр.Театр., 1997. – 384 с.

50. Локотко А.И. Пад стрэхамі прашчураў. – Мн.: Полымя, 1995. – 384 с.

51. Ляўкоў Э.А. Маўклівыя сведкі мінуўшчыны. – Мн.: Навука і тэхніка, 1992. – 215 с.

52. Малішэўскі У.А., Пабока П.М. Нашы гарады. – Мн.: Нар. асвета, 1991. – 303 с.

53. Маслова Г. Народная одежда в восточно-славянских традиционных обычаях и обрядах ХІХ – начала ХХ века. – М.: Искусство, 1984. – 123 с.

54. Мерцалова М.Н. Костюм разных времён и народов. В 4-х томах. Т. 1.– М.: Академия моды, 1993. – 543 с.

55. Мюллер В.Н. Декорационное оформление спектакля. – М.: Искусство,1956. – 101 с.

56. Немиро О.В. В город пришёл праздник. Из истории художественного оформления советских массовых празднецтв. – Л.: Искусство, 1973. – 121 с.

57. Пушкарева Н.Л. Женщины Древней Руси. – М.: Мысль, 1989. – 326 с.

58. Раманюк М.Ф. Касцюм для сцэны // Народная творчасць. – 1997. -- № 1. – С. 9-11.

59. Сагановіч Г.М. Войскі Вялікага княства Літоўскага ў ХVI -- XVII стст. – Мн.: Беларусь, 1994. – 146 с.

60. Силин А.Д. Площади – наши палитры. – М.: Искусство, 1982. – 134 с.

61. Сокалаў-Кубай Г.Г. Новыя касцюмы “Песняроў” // ЛіМ. -- І980. -- №2.

62. Страчаная спадчына / Т.В. Габрусь, А.М. Кулагін, Ю.У. Чантурыя і інш. Уклад. Габрусь Т.В. – Мн.: Полымя, 1998. – 351 с.

63. Федорук А.Т. Садово-парковое искусство Белоруссии. – Мн.: Ураджай, 1989. – 247 с.

64. Хадыка А. Старажытна-беларуская шляхетная мода // Спадчына. – 1992. – №3. – С. 51-56.

65. Хадыка А.Ю., Хадыка Ю.В. Непаўторныя рысы: З гісторыі беларускага партрэта. – Мн.: Навука и тэхника, 1992. – 144 с.

66. Художник и город. Сб. статей. – М.: Искусство, 1988. –134 с.

67. Художник и зрелище. Сб. статей. – М.: Искусство, 1990. – 99 с.

68. Целеш Вячка. Гарады Беларусі на старых паштоўках. – Мн.: Беларусь, 1998. – 255 с.

69. Цітоў А.К. Менск – места майстроў: Рамесныя цэхі XVI -- XVIII стст. – Мн.: Беларусь, 2002. –110 с.

70. Чантурия В.А. Памятники архитектуры и градостроительства Белоруссии. – Мн.: Полымя, 1986. – 240 с.

ПЫТАННІ ДА ЗАЛІКАЎ І ЭКЗАМЕНАЎ ПА КУРСУ

ПЫТАННІ ДА ЗАЛІКА

Па прадмеце “Мастацка-дэкаратыўнае вырашэнне свята”, 2 курс, 4 сем.естр

Пытанне 1:

1. Паняцце “сімвал”, “сімволіка”. Сімволіка ў вобразным мастацка-дэкаратыўным вырашэнні свята.

2. Паняцце нацыянальная, народная, дзяржаўная сімволіка.

3. Паняцце “геральдыка”. Асноўныя правілы геральдыкі.

4. Паняцце “герб”. Функцыі і прызначэнне герба.

5. Паняцце “пячатка”. Варыянты і прызначэнне пячатак.

6. Паняцце “поле”, “легенда”, “эмблема”.

7. Дзяленне тарка і парадак чытання гербаў.

8. Геральдычныя колеры. Колеры дзяржаўнай сімволікі. Нацыянальныя сімволіка колераў. Хрысціянская, буддзіская і г.д. сімволіка колераў.

9. Ідэйны і іканаграфічны генезіс сімвала “Пагоня”.

10. Геральдыка гарадоў Беларусі. Магдэбургскае права. Сучасная сімволіка горада.

11. Вялікакняжацкая і каралеўская сімволіка (геральдычны знак, карона, берла, дзяржава, мантыя). Рыцарская сімволіка (меч, пас, астрогі).

12. Магнацкая сімволіка. Фамільныя гербы. Дрэва рода.

13. Прафесійная сімволіка. Цэхавая геральдыка. Сучасная прафесійная сімволіка.

14. Канфесійная сімволіка.

15. Беларускі народны арнамент – геаметрычны, раслінны, антрапаморфны.

16. Беларускі народны арнамент і яго сімволіка.

17. Сімволіка колераў у традыцыйнай народнай культуры, у тым ліку арнаменце.

18. Архітэктура Беларусі – культавая, шляхецкая, гарадская, народная.

19. Культавае дойлідства Беларусі.

20. Асноўныя стылі, уласцівыя культаваму мастацтву Беларусі.

21. Замкі, палацы і сядзібныя ансамблі Беларусі. Садова-паркавае мастацтва Беларусі.

22. Асаблівасці градабудаўніцтва Беларусі.

23. Народная архітэктура Беларусі (гісторыка-этнаграфічнае рэаніраванне).

24. Паняцці “дом”, “сядзіба”, “хата”, “гаспадарчыя пабудовы”.

25. Асаблівасці аб'ёмнага планіравання сядзібы.

26. Абрадавыя дзеянні пры выбыры месца пабудовы, будова і абжыванне ў хаце.

27. Інтэр'ер хаты і яго сімволіка.

28. Хатняе начынне і яго сімволіка.

29. Дэкаратыўна-прыкладное мастацтва Беларусі – кераміка, ткацтва, кавальства, салома і лазапляценне, разьба і інш.

Неабходны веды па літаратуры:

Цітоў А.. Гарадская геральдыка Беларусі. – Мн. Полымя., 1989.

Цітоў А. Сфрагістыка і геральдыка Беларусі. – Мн., 1999.

Беларуская гістарычная энцыклапедыя. -- Мн., 1994.

Беларуская этнаграфія. – Мн., 1994.

Энцыклапедыя ЛіМ. Мн., 1984-1987.

Цітоў А.. Наш сімвал – Пагоня. – Мн., 1992.

Цітоў В.С.. Народная спадчына. Матэрыяльная культура ў лакальна-тыпалагічнай разнастайнасці. – Мн., 1994.

Вячорка В.Пра герб і сцяг. – Мн., 1993.

Нумізматыка Беларусі. – Мн., 1995.

Караткевіч У.. Зямля пад белымі крыламі. – Мн., 1995

Крук Янка. Сімволіка беларускай народнай культуры. – Мн., 2001.

Кацэр М.С. Беларускі нароны арнамент. – Мн, 1996.

Фадзеева В.Я. Беларускі ручнік. – Мн., 1994.

Этнаграфія Беларусі. Энцыклапедыя. – Мн., 1998.

Чантурия В.А.. История архитектуры Белорусии. – Мн: Вышэйшая школа, 1985.

Чантурия В.А. Атлас памятников архитектуры и мемориальных комплексов Белорусии. – Мн: Вышэйшая школа, 1983

Чантурия В.А. Памятники архитектуры и градостроительства Белоруссии. – Мн.: Полымя, 1986.

А.И. Кулагин. Архитектура дворцово-усадебных ансамблей Беларуси. – Мн.: Наука и техника, 1981.

Малішэўскі У.А., Пабока П.М. Нашы гарады. – Мн.: Народная асвета, 1991.

Федорук А.Т. Садово-парковое искусство Белоруссии. – Мн.: Ураджай, 1989.

Габрусь Т.В. Мураваныя храмы. Сакральная архітэктура беларускага барока. – Мн.:Ураджай, 2001.

Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / А.М. Кулагін. – Мн.: БелЭн, 2001.

Православное зодчество Беларуси. – Минск, 1995.

Целеш Вячка. Гарады Беларусі на старых паштоўках. – Мн: Беларусь, 1998.

Страчаная спадчына. – Мн: Полымя, 1998.

Целеш Вячка. Архітэктура Беларусі на старых паштоўках.

Беларусь у малюнках Напалеона Орды. Другая палова ХІХ ст. – Мн.: Ураджай, 2001.

Хрысціянскія храмы Беларусі на фотаздымках Яна Балзункевіча. Пачатак ХХ ст. – Мн.: Ураджай, 2000.

Беларускае народнае жыллё. – Мн., 1973.

Локотко А.И. Белорусское народное зодчество. – Мн., 1991.

Локотко А.И. Нацыянальныя рысы беларускай архитэктуры. – Мн: Ураджай, 1999.

А.И. Локотко. Белорусское народное зодчество. – Мн., 1991

Локотко А.И. Пад стрэхамі прашчураў.— Мн., 1995.

Цітоў В.С. Народная спадчына. Матэрыяльная культура ў лакальна-тыпалагічнай рахнастайнасці. – Мн., 1994.

Пытанне 2.

Збор матэрыяла для мастацка-дэкаратыўнага вырашэння святаў.

n Геральдыка горада, мятэчка дзе Вы жывёце. Геральдыка магнатаў, што валодалі горадам, паветам, дзе нарадзіліся Вы ці вашы продкі. Даты, звязаныя з гістарычнымі падзеямі, якія можна было б адзначыць ў бліжэйшыя 5 год.

n Архітэктура культавая (праваслаўныя храмы і кляштары, каталіцкія, сінагогі, мячэці), гарадская (ратуша, гандлёвыя шэрагі, найбольш знакамітыя гарадскія будынкі), магнацкая (замкі, палацы, сядзібы).

n Ідалы, камяні, святыя крыніцы, святыя гаі і г.д.

n Легенды і паданні, звязаныя з назвай горада, мястэчка, вёскі. Легенды пра назвы рэк, азёр, гаёў, пагоркаў, гор і г.д.

n Каларыстыка народнага арнаменту. Сімволіка. Элементы народнага арнамента, якія сімвалізуюць Сонца, Жыццё, Зямлю, Ярылу і г.д.

n Архітэктура і элементы побыту тыповыя для Вашай мясцовасці.