КІРІСПЕ 9 page

Date: 2015-10-07; view: 451.

8.3. XVII ғ. ағылшын саяси-құқықтық iлiмiнiң ерекшелiктерi.

8.3. ²Левиафан² атты саяси философиялық трактатымен әлем жұртшылығына танылған Томас Гоббстың революцияға деген өзiндiк көзқарасы болды. Өмiрбаяндық деректерiнен мәлiм бол-ғандай ол шала туылғанына қарамастан өмiрiнiң соңына дейiн ақыл-есiн жоғалтпай, кәрiлiкке мойынұсынбай 91 жыл өмiр сүредi. Жастық шағында сол кездегi Мерсенн, Декарт, Бэкон, Галилей, Кеплер сияқты атақты ойшылдармен жақсы таныс болған Т. Гоббс ерте бастан-ақ философиялық және саяси iлiм-мен шұғылданды. Оның саяси көзқарастары ағылшын буржуа-зиялық революциясының ықпалында қалыптасады. Алғашқы кезде монархияны жақтаған ол 1640—1651 жылдары Францияда эмиграцияда болады. Бiрақ елдегi саяси оқиғалардың өзгеруiне байланысты роялистерден бiржолата қол үзген ол Лондонға оралады және Кромвель саясатын идеологиялық жағынан негiз-деуге тырысады. Көзқарасы жағынан абсолюттi саяси билiкке жақын тұрғандығына қарамастан ол феодалдық ² шындықтар² мен монархиялық шексiз билiктi сынға алды. Оның бұл тақы-рыптағы саяси-құқықтық идеялары ² Азамат туралы iлiмнiң фило-софиялық бастауы² , ² Левиафан немесе шiркеулiк және азаматтық мемлекеттiң материясы, формасы мен билiгi² деген еңбектерiнде айқын көрiнедi. Ол өзiнiң мемлекет және құқық туралы теориясының негiзi ретiнде жеке тұлғаның табиғаты туралы түсiнiктi алға қояды. Т. Гоббстың ойы бойынша адамдар алғашқы кезде дене және ақыл-ой қабiлеттерi жөнiнен тең дәрежеде жаратылған. Бiрақ адам табиғатынан өзiмшiл, ашқарақ, тойымсыз. Яғни, ² адам адамға — қасқыр² . Осыдан келiп қоғамда ² барлығына бәрiнiң қарсы күресi² келiп шығады. Бұндай соғыс жағдайында бәрiне де құқылы болу — ешнәрсеге де құқылы болмауды бiлдiредi. Т. Гоббс адамдардың мұндай аяушылық жағдайын ² адамзат қауымының табиғи тiршiлiгi² деп атайды. Бiрақ адамдарға мұн-дай жағдайдан шығу үшiн күш пен ақыл қабiлеттерi берiлген. Гоббс оны табиғи заңдар деп атайды, ал оның ең бастысы әрбiр адам бейбiт өмiрге ұмтылуы және оны сақтауы керек. Мұнан басқасының бәрi бiтiмге жету құралы ретiнде пайдаланылады. Бiтiмге жету құралының ең басты түйiнi бейбiт өмiр мен өзiндiк қорғаныс үшiн өзiңнiң кейбiр құқықтарыңды шектеуге тура келетiндiгi. Бұл — екiншi табиғи заң. Адамдар өздерiнiң құқықтарын өзара келiсiмдiлiкпен басқа адамға немесе адамдар тобына бередi. Екiншi табиғи заңнан үшiншi табиғи заң шығады. Олар (адамдар) өздерi бекiткен келiсiмдердi орындауы тиiс, олай болмаған жағдайда келiсiмнiң ешқандай маңызы болмайды. Үшiншi табиғи жағдайдан әдiлдiктiң қайнар көзi мен бастауы көрiнедi. Аталған үш заңнан басқа тағы он алты табиғи (өзгер-мейтiн және мәңгi) заң бар. Олардың барлығы да бiр ғана ере-женi — өзiңе ұнамаған басқаға да iстемеу қағидасын бiлдiредi. Табиғи заңдардың ролi қаншалықты зор болғанымен, олар-дың орындалуы мiндеттi емес. Гоббстың айтуы бойынша, табиғи заңдар бiрнәрсенi iске асыру немесе iске асырмау туралы бостан-дық, ал позитивтi заңдар бiр нәрсенi iске асыру немесе iске асырмау мiндеттiлiгi. Т. Гоббс мемлекеттiң абсолюттi билiгi ғана бейбiт өмiр мен табиғи заңдардың кепiлдiгi бола алады деп қо-рытады. Абсолюттi билiк азаматтық заңдар шығару арқылы жеке тұлғаларды оны орындауға мәжбүр етедi. Табиғи заңдар ақыл-дың күшiнен жүзеге асса, азаматтық заңдар күшке сүйенедi. Мемлекет адамдардың өз өмiрi үшiн қорқынышынан, яғни өздерiн қорғайтын билiктiң қажеттiлiгiнен пайда болған, олар өзара шарттасу арқылы өздерiне үстемдiк ететiн билеушiнi таңдаған. Яғни, мемлекет жасанды дене (левиафан) болып табы-лады. Мемлекеттiң пайда болуының екiншi бiр тәсiлi — зорлық. Гоббс ерiктi келiсiм арқылы құрылған мемлекеттi орныққан мемлекет, ал күш арқылы құрылған мемлекеттi ойлап табылған мемлекет деп атайды. Мемлекет билеушiсiн егемен деп атаған Гоббс оның абсо-люттi билiгiн мақұлдайды. Жоғары билiкке ие болған ол азамат-тық заңдарға бағынышты емес, заңдарды ол өзi шығарады, олар-дың күшiн жояды, соғыс жариялайды, бiтiм жасайды, дауларды шешедi, барлық лауазымды адамдарды тағайындайды. Оның билiгi бөлiнбейдi және ешкiмге берiлмейдi. Гоббс мемлекеттiк билiктi бөлудi қостамайды. Оның айтуынша ² мемлекеттiк билiктi бөлу оны қирату деген сөз, өйткенi, бөлiнген билiк бiрiн-бiрi құртып тынады². Гоббстың айтуынша мемлекет өзiнiң бағыныштыларына азаматтық заңмен тиым салынбаған iс-әрекеттiң бәрiн жүзеге асыруы бостандық кепiлдiгiн бередi. Билеушiнiң парызы — халықты жақсы басқара бiлу, өйткенi, мемлекет билеушi үшiн емес, халық үшiн құрылған. Шексiз мемлекеттiк билiктi жақта-ған Т. Гоббс саяси абсолютизм теоретигi ретiнде мемлекет формалары мәселесiне көп көңiл бөле қойған жоқ. Оның пiкi-рiнше өз халқын қорғай бiлген билiк мемлекеттiң қандай форма-сына қарамастан бiркелкi. Дегенмен, ол мемлекеттiң үш форма-сы: монархия, демократия, аристократия туралы айтады және оның бүйрегi монархияға бұрады, өйткенi, мұндағы жалпы мүд-де жеке мүдделермен сәйкес келедi. Жеке тұлғаның мемлекеттiң абсолюттi билiгiне бағыныштылығын қолдаған Т. Гоббс олардың кей жағдайда қарсылық бiлдiру құқығын, яғни, көтерiлiс жасау мүмкiндiгiн жоққа шығармайды. Өйткенi, өзiн-өзi сақтау таби-ғаттың ең жоғарғы заңы. Өзiн-өзi қорғау үшiн әркiм де мемле-кеттiк билiкке қарсы шығуға құқылы. Бұл заңға жоғары билеушi де қарсы тұрмауы тиiс. ² Өйтпеген жағдайда ол өз билiгiн жоғал-тады². Гоббстың пiкiрi бойынша күштi орталықтандырылған ме-млекет барлық жеке тұлғалардың қатысуымен жасалатын қоғам-дық шарт негiзiнде құрылады. Мұндай мемлекет елдегi саяси тәртiп пен азаматтардың қауiпсiздiгiн және тұрмыс тiршiлiгiн қамтамасыз етедi. Қоғамдық шарт ² бүкiл билiктi шоғырландыру немесе оны бiр адамның қолына беру арқылы² ғана бейбiт өмiр орната алады. Гоббс шексiз билiк адамның мiнез-құлқында және көзқарасында табиғи қалыптасқан деп есептейдi. ² Абсолюттi билiкте тұрған ештеңе жоқ, адамзат қауымы бiр-бiрiн шектемей өмiр сүре де алмайды. Қолайсыз жағдайдың болуы билiктен емес, адамдардың өздерiне байланысты². Шексiз билiкке ие болған мемлекет полицейлiк — қорғау қызметiмен ғана шектелмеуi тиiс. Оның мiндетi ² кәсiпкерлiктiң барлық түрiн қолдау, жұмыс орындарын табу, елдiң экономика-сын көтеру, оқу-ағарту жұмыстарымен айналысу². Мемлекет өзiнiң қол астындағылардың бостандығын қамтамасыз етуi тиiс. Әркiм ² азаматтық заң арқылы тиым салынбағанның бәрiне құқылы². Жақсылық пен жамандықтың ең негiзгi өлшемi — азаматтық заң, басты судья — заң шығарушы. Гоббстың ойынша азаматтардың табиғи және саяси құқықтарының қамтамасыз етiлуi азаматтық заңның әдiлдiгi мен шығарылған заңның сапалылығында. Гоббс жасаған мемлекеттiк билiк концепциясында көптеген маңызды қағидалар бар. Ол мемлекеттi қоғамдық өмiр мен мәдениеттiң қажеттi шарты деп көрсеттi. ²Мемлекеттен тыс жерде — соғыс, өшпендiлiк, қорқыныш, кедейлiк, қатыгездiк, жалғыздық, варварлық, жабайылық, қайырымсыздық, мемлекет-те — ақыл-ой, бейбiтшiлiк, қауiпсiздiк, байлық, қайырымдылық, iзгiлiк, қоғам, бiлiм үстемдiгi бар² . Оның әлеуметтiк философия-сының көптеген бағыттары замандастары тарапынан қолдауға ие болған жоқ. Гоббстың адамдық тiршiлiк иесiн қозғалыстағы материяның бiр құрамды бөлiгi ретiнде қарауы, адам табиға-тының ауыр бейнесiн суреттеуi, абсолюттi билiктi қорғауы және билiк егемендiгiнiң құдайлық сипатын жоққа шығаруы басқа-лардың қарсылығына тап болды. Дегенмен осындай қайшы-лықтарына қарамастан оның саяси-құқықтық идеяларының маңыздылығын одан кейiнгi қоғам тарихы көрсеттi. 1653 жылы Англияда Кромвель протектораты орнады. Бұл тәртiп iс жүзiнде джентрилер мен буржуазияның сойылын соққан Кромвельдiң әскери диктатурасы болып шықты. Көп ұзамай 1660 жылы Англияда Стюарттар әулетiн қалпына келтiру аяқталды. Таққа өлген корольдiң баласы II Карл отырды. Ол абсолюттiк саяси билiк жүргiзуге ұмтылды, парламенттiң ықпа-лын төмендетуге тырысты. Оның ашықтан-ашық абсолютизмдi, тежеусiз билiктi орнату әрекетi байқалысымен жаңа дворяндар мен буржуазияның оған деген қарым-қатынасы өзгердi. Олар-дың жоғары тобы абсолютизмдi қалпына келтiрудi болдырмау үшiн және халық көтерiлiсi басталып кету мүмкiндi-гiнен қауiптенiп 1688 жылы мемлекеттiк төңкерiс жасады. II Карл шетелге қашты, парламенттiң келiсiмiмен таққа оның күйеу баласы (ағасы Яковтың қызы Марияның күйеуi) Вильгельм Оранскийдi отырғызды. Ол конституциялық монархия орнатуға келiсiм бердi. 1689 жылы парламент конституциялық монархия-ның негiзiн қалаған ²Құқық туралы Билль² қабылдады. Елдегi осындай төңкерiстi аласапыран жағдайда Карлдың билiгi кезiнде шетелге эмиграцияға кеткен ағылшынның көрнектi ойшылдарының бiрi философ, психолог және саясаткер Джон Локк Лондонға қайтып оралды. Өзiнiң ғылыми еңбектерiмен әлеуметтiк компромисс (бiтiстiрушi) идеологы ретiнде танылған ол саяси-құқықтық iлiмдегi ерте буржуазиялық либерализм док-тринасының негiзiн қалаушылардың бiрi болды. ²Мемлекеттiк басқару туралы екi трактат² еңбегiнде Дж. Локк өзiнiң мемлекет туралы iлiмiн баяндайды. Гоббс тәрiздi ол да адам-дарды табиғи жағдайда еркiн, өзара тең, тәуелсiз ретiнде қара-стырады. Бiрақ оның Гоббстан айырмашылығы жеке меншiк пен еңбек тақырыбын адамның табиғи ажырамас атрибуттары түрiнде түсiндiредi. Оның айтуынша адамның жеке меншiкке ие болу ұмтылысы, адамдардың өздерiнiң пайдасын көбiрек ойлауы, табиғи нәрсе. ² Жеке меншiксiз адамның негiзгi қажеттiлiгiн қанағат-тандыру мүмкiн емес. Мүлiк жеке адамдардың иелiгiне айналған кезде ғана табиғат көп пайда бере алады. Бiрақ жеке меншiктiң толыққанды болуы қажырлы еңбекке байланысты болмақ. Еңбек және еңбексүйгiштiк — құндылық жасаудың негiзгi көз-дерi болып табылады². Дж. Локктың пiкiрiнше, мемлекеттiң қалыптасуына дейiн адамдар табиғи жағдайда болған. Мемлекетке дейiнгi қауым-дастыққа ² бәрiнiң барлығына қарсы күресi² болған емес. Адам-дар ешкiмнен рұқсат сұрамай, ешкiмнiң еркiне тәуелдi болмай өздерiнiң қадiр-қасиетi мен меншiгiне иелiк еткен. ² Барлық би-лiк пен құқықтар өзара тиiмдi жағдайда және ешкiм артықшылықта болмаған², теңдiк үстемдiк құрған. Ал адамдардың табиғи қалыптан мемлекетке өтуi табиғи жағдайда құқықтардың тұрақ-сыздығы мен әлсiздiгiнен туды. Бiрақ ² мемлекеттiк жағдайда да еркiндiк пен меншiк сақталуы тиiс². Сонымен бiрге жоғары мемлекеттiк билiк қалай болса солай және шексiз бола алмайды. Мемлекеттiң пайда болуын Локк адамдардың табиғи құ-қықтарын, бостандығы мен еркiндiгiн, жеке меншiгiн берiк қамтамасыз ету мақсатындағы келiсiм арқылы құрған саяси қау-ымдастығы деп бiледi. Бұндай келiсiмдi ол ² кез-келген мемлекет-тiң бейбiт түрде орнауы халық келiсiмiнiң негiзi² деп түсiндiредi. Мемлекет деген ұғымды Дж.Локк жалпы заңдар шығару мен адамдар арасындағы дауларды шешетiн және қылмыскерлердi жазалайтын сот инстанциясын құруды бiр мақсатқа бiрiктiру деп ұғады. Ұжымдық формалардан (отбасы, иелiктер, шаруашылық бiрлiктерi) мемлекет саяси билiктiң бар болуымен ғана ерекше-ленедi. Яғни, мемлекет қоғамдық игiлiк мақсатында заңдар шығаруға, жеке меншiк қатынастарын реттеуге және қорғауға, сонымен бiрге осы заңдардың орындалуы мен мемлекеттi сыртқы жаулардан қорғау мақсатымен күш қолдануға құқылы. Мемлекет оны құрған адамдардан саяси қауымдастықтың басты мақсатына жетуге қажеттi және жеткiлiктi қанша билiк керек болса, сондай мөлшерiн алады. Өйткенi, адамдар (барлығы және әркiм) өздерiнiң өмiрлiк мүдделерiн (өмiрiн, денсаулығын, еркiндiгiн, жеке меншiгiн, үйiн және т.б.) мемлекет арқылы қамтамасыз етуi және қорғай алулары керек. Локк мемлекеттiң ² ұлы және басты мақсаты² ретiнде буржуазиялық жеке меншiк қатынастарының дамуы мен оған қол сұғылмаушылық деп түсiндiрдi. Заң мен заңдылық мәселелерi жөнiндегi Локктың пiкiрлерi өте қызғылықты. Адамдардың өзара келiсiмi бойынша жамандық пен жақсылықтың өлшемi ретiнде құрылған жалпы заңдарды ол, мемлекеттiң алғашқы айшықты белгiсi деп түсiнедi. Заң өз мағынасында алғанда заң шығарушы орган шығарған немесе билеушi шығарған жарлық қана емес. Ол саналы мiнез-құлықты қалып-тастырғанда және қоғам игiлiгi үшiн қызмет ете алғанда ғана заң мәртебесiне ие бола алады. Жарлықтар мен ережелер мұндай нормаға жауап бере алмаса, олар заң бола алмайды. Заң-дар сонымен бiрге ² тұрақтылық және ұзақ мерзiмдiк сипатқа² ие болуы тиiс. Заңдылық режимiн батыл қабылдаған ол ² мемлекетте жоға-ры билiкке кiм ие болса да халық келiсiмi бойынша жарияланған тұрақты заңдар арқылы басқаруды² талап еттi. Заңдар сол кезде ² оны бәрi бiлген және орындағанда ғана² мемлекеттiң басты жә-не ұлы мақсатына жетуiне мүмкiндiк жасайды. Оның бұндай позициясы XVIII—XIX ғасырларда буржуазиялық саяси-құқық-тық ойда дамытыла бастаған ² құқықтық мемлекет² идеясын алдын-ала анықтаған едi. Құқықтың жоғары мәртебесi жеке тұлғаның еркiн дамуы мен оған басқаның деспоттық билiгiмен жүгенсiз әрекеттерiнiң болмауына кепiлдiк бере алатын адам бостандығы қамтамасыз етiлгенде ғана мүмкiн болады деп есептедi Дж.Локк. ²Заң жоқ жерде, бостандық та болмайды² . Жеке бостандықтың қамта-масыз етiлуi жалпы мүдденi де қозғайтынын жақсы түсiнген ол ²Заң арқылы әркiмнiң бостандығын қамтамасыз етпейiнше жалпы игiлiкке жету мүмкiн емес² дедi. Заңның қабылдануы мен оның мiндеттелiгi ² көпшiлiктiң шешiмiмен ғана² iске асуы тиiс. Сяси iлiм тарихында мемлекеттiк билiктi заң шығарушы, атқарушы және федеративтiк тармақтарға бөлу идеясы Дж. Лок-ктың үлесiне тиедi. Оның пiкiрi бойынша билiк бөлiнiсiнiң аралығы әртүрлi органдар арқылы анық көрiнуi тиiс. Заң қабылдау (заң шығарушы) арнайы өкiлдiк берiлген парламентте жүзеге асырылады. Заңдарды iске асыру, яғни, оны орындау (атқарушы билiк) министрлер кабинетiне жүктеледi. Шет елдiк мемлекеттермен қарым-қатынас жасау да (федеративтiк билiк арқылы) атқарушы билiктiң қолында болады. Дж. Локктың саяси теорияға қосқан басты жаңалығы ² билiктi әр қилы қолға беру арқылы мемлекеттiк билiктi теңестiру² . Бiр-бiрiнен тәуелсiз би-лiк түрлерi өзара тепе-теңдiк жағдайда мемлекеттiк билiктiң дес-поттық пайдалану мүмкiндiгiн болдырмайды. Мемлекет формасы туралы мәселеде Локк билiктiң абсолют-тiк-монархиялық құрылысына қарсылық бiлдiруден басқа қан-дай да бiр формаға артықшылық берудi жөн көрмедi. Дегенмен де ол конституциялық монархияны жақтайтынын да жасырмады. Оның айтуынша тирандықтың пайда болу қауiпiнен қандай да бiр мiнсiз мемлекет формалары да өмiр бойы өздерiн сақтай алмайды. Билiк органдары құқық пен жалпы келiсiмдi мiсе тұтпай, мемлекет қабылдаған заңдарды айналып өтсе, елдегi бас-қару жүйесi бұзылып, адам құқығы аяққа тапталады, меншiк қорғаусыз қалады және халықтың өзi де жойылады. Бұндай жағ-дайда мемлекеттiң қандай формасына қарамастан елде тирандық билiк орнайды. Халықтың көтерiлiске шығу құқығы туралы тезисi Дж. Лок-ктың либералдық-буржуазиялық доктринадағы кездейсоқ айтыл-ған ойы емес едi. Бұл тезистi жариялау арқылы ол 1688 жылғы мемлекеттiк төңкерiстi (басқару формасының өзгеруiн) теория-лық тұрғыдан ақтады. Дж. Локктың мемлекет және құқық туралы iлiмi өзiнiң күш-тi және әлсiз жақтарымен ерте буржуазиялық революция идеоло-гиясының классикалық көрiнiсi болып табылады. Оның құнды идеялары XVIII ғасырда ағартушылық өкiлдерiнiң еңбектерiнде тиiмдi пайдаланылды және одан әрi дамытылды.

9-тақырып. Тәуелсiздiк үшiн күрес дәуiрiнде Америка Құрама Штаттарындағы саяси және құқықтық iлiмдер

9.1.Саяси және құқықтық ойдың негiзгi бағыттарының жалпы сипаттамасы.

9.2. Федералистердiң саяси және құқықтық идеялары.

9.3.Радикал демократтардың саяси және құқықтық идеялары.

9.1. Солтүстiк Америкада қоныстанған ағылшын отаршы-ларының әлеуметтiк-саяси тарихында қоғамдық-саяси құрылым және құқық мәселелерi бойынша идеялық пiкiрталастардың өзiне тән ерекшелiктерiмен сипатталатын екi кезеңдi аңғаруға болады. Оның алғашқы кезеңi XVII ғасырдың басынан бастап XVIII ғасырдың ортасына дейiн созылған отар қоныстардың метрополияға бағыныштылығымен сипатталса, екiншi кезеңi тәуелсiздiк үшiн күреспен айқындалып, XVIII ғасырдың екiншi жартысын қамтиды. Ағылшындардың Солтүстiк Американы отарлауы Голлан-диямен, Франциямен және Испаниямен әскери бәсекелестiк жағдайында жүзеге асты. Алғашқы қоныстанушылардың қатарында кедей шаруа, қолөнершiлермен бiрге жаңа байлық көзiн iздеген саудагерлер мен кәсiпкер-авантюристер де болды. Алайда отаршылардың мүдделерi мен статустарының әр алуандылығына қарамастан, оларды бiрiктiрген ортақ талабы болды. Ол алғашқы христиан қауымдарының уағыздарындағы өмiр сүру тәртiбiне сай келетiндей бұл жаңа дүниеден ² жерұйық² табу талабы едi. Бiрақ әлеуметтiк теңсiздiк пен қақтығыстардың салдарынан бұл талап-тiлектер әртүрлi трансформациялық формаларға ие болды. Идеялық және қоғамдық саяси қайшылықтың қалыптасу себебi ағылшын шiркеуi мен радикалды протестанттық қауым-дардың арасындағы қақтығыстан шықты. Протестант пуритандар (латын және ағылшын тiлдерiнен аударғанда ²таза², ² нағыз² ) ағылшын шiркеуiн римдiк-католиктiк шiркеудiң көптеген күна-һарлықтарынан әлi де арылмаған деп айыптады. Олар өздерiн нағыз реформаторлар ретiнде санап, тұрмыс пен шiркеудiң жөн-жоралғыларындағы артық ысырапқа қарсы шығып, үнемдiлiк пен қарапайымдылыққа ұмтылды. Дiни iлiм мен оның ғұрып-тарындағы, ұйымдастырушылық мәселелерiндегi алшақтықта-рына қарай пуритандар пресвитериандар және радикалдар деп бөлiндi. Радикалды пуританизмнiң өкiлдерi ² сепаратистер² , ² ин-депенденттер² , ² диссиденттер² , ² конгрегационалистер² және т.б. атауларға ие болды. Пресвитериандық пуританизмнiң көрнектi өкiлi Джон Уинт-роп отаршылар қауымдарының жетекшiлерiнiң әлеуметтiк, әкiм-шiлiк және сот саясаттарын қатаң пуритандық теократия догмат-тары негiзiнде жүргiзуiне үлкен күш салды. Ол бостондағы шiр-кеудi басқара отырып, жиырма жыл бойы шексiз ысырап, жөн-жосықсыз шашылу сияқты күнаһарлықтарға қарсы позиция ұстанды. Демократиялық идеялар мен реформа жобаларына қар-сы шығып, мемлекеттiк iстер мен сот билiгiн халықтық колле-гиялық органдарға беру қауiптi деп санады, өйткенi ² барлық жақсылық нәрсе әдетте азшылықта ғана болады². Әкiмшiлiк және сот функциялары магистраттар (шенеу-нiктер) мен дiн иелерiнiң (священниктердiң) бiрiккен күш-жiгерi нәтижесiнде iске асырылды және олардың бақылауы отаршыл-дар өмiрiнiң барлық қырын қамтыды. Пуритандық теократия губернатордың авторитаризмiне және магистраттар мен дiнбасы-лардың олигархиясына айналды және бұл фримендердiң (еркiн отаршылдар-арендаторлардың) қарсылығын туғызды. Осылайша қауымның пресвитериандық ұйымдасуының принциптерi ко-нгрегационалистiк қауымның принциптерiне (негiзгi үш прин-ципiне: басқаруға қауымның әрбiр мүшесiнiң қатысу құқығы, жергiлiктi шiркеудiң дербестiгi, қауымның жоғары шiркеу беделi-нен тәуелсiздiгi) қайшы келдi. Дiн басылары мен магистраттардың олигархиясына инде-пенденттердiң, барлық христиандардың дiни бiрлiгi және әркiм мен жалпының ортақ игiлiгi ретiндегi республика туралы iлiмi де қарсы тұрды. Бұл қауымның өз әрекетi мен ұйымдасуында уағыздаушылар (проповедниктер) институты (пуритандардың жаңалығы), дiнге төзiмдiлiк принципi, еркiн ойлаушылық кеңi-нен таралды. Олар мемлекеттi жалпы көпшiлiктiң еркi алдында жауапты және қоғамның мүддесiн көздейтiн ұйым деген көз-қарасты да кеңiнен қалыптастырды. Индепенденттер доктрина-сының мұндай ерекше дара принциптерiн Америкада Хартверд-тен шыққан Т. Хукер (XVII ғасырдың бiрiншi жартысы) және Сейлемнен шыққан Р. Уильямс сияқты талантты уағыздаушылар мен ойшылдар таратты. Т. Хукер өзiн прагматик ретiнде көр-сеттi. Ол жергiлiктi теократияның озбырлығына, сайлау құқы-ғындағы мүлiктiк шектеу салуларға қарсы шықты. Ол ² бүкiл халықтың парасатты еркi² позициясын, сондай-ақ iнжiл мәтiн-дерiндегi халық егемендiгi идеясын ұстанды. Роджер Уильямс (1603—1689) дiни iзденiстердiң ұзақ та ауыр жолын басынан өткiздi. Бастапқыда ол ағылшын қауымының мүшесi болса, кейiнiрек сепаратист, баптист ретiнде де көзге түседi. Оның шiркеу мен мемлекетке қатысты ұстанған позиция-сы ағылшын революциясы дәуiрiндегi О.Кромвель, Дж.Миль-тон сияқты реформатор-пуритандардың көзқарастарына жақын. Оның пiкiрiнше, билiктiң ұйымдасуы бағыныштылардың келiсi-мiне негiзделедi және барлығының заң алдындағы теңдiгiн бiлдiредi. Уильямс жеке адамның дiни ұстанымына деген төзiмдiлiк уағызына көп көңiл бөлдi. Уильямстiң идеялары американ рево-люциясы тұсындағы радикалды республикашылдардың бiрқатар доктриналарына ықпал еттi. Халық егемендiгi мен демократиялық республикашылдық туралы пуритан саяси философтарының идеялары конституция-лық құрылғыларды қалыптастыруда практикалық тұрғыда көрi-нiс тапты. Бұл процесс 1621 жылы ²Мэйфлауэр² кемесiнде Келi-сiм қабылдаудан басталды және ол метрополияның, отарлық иелiктер губернаторларының және қоныстанушылар өкiлдерi жиналыстарының бiрлескен күш-жiгерi арқылы қамтамасыз етiлдi. Бұл кезеңдегi маңызды конституциялық құрылғылардың қатарына 1639 жылы Коннектикутта жарияланған ² Негiзгi қағи-далар² , әсiресе, 1641 жылы қабылданған ² Массачусетстiк еркiн-дiктер хартиясын² жатқызуға болады. Осы еркiндiктер жинағын құрастыруда ағылшын құқығының үлкен бiлгiрi Натаниэль Уорд елеулi роль атқарды және онда ағылшынның конституциялық практикасындағы соңғы жетiстiктер ескерiлдi. Бұл бостандықтар қатарына заң алдындағы теңдiк, соттың әдiл шешiмiне деген құ-қық, соттағы сөзсайыс принципi, жолаушы еркiндiгiне деген құ-қық, адвокаттық қорғауға деген құқық, апелляция құқығының кепiлдiгi және т.б. жатады. Билiк басындағы пресвитериандық үстем тап бұл еркiндiк-тер жинағын орындаудан бас тартқан соң фримендер губер-наторға жаңа петиция жолдады. Осының нәтижесiнде 1648 жылы ² Заңдар және бостандықтар² деп аталатын жаңа, пысықталып толықтырылған жинақ қабылданды. Бұл жинақ өзге отар иелiк-терiндегi заң құрастырушылар үшiн үлгi болды және батыс әле-мiндегi заманға лайық кодекс болып есептелдi. Азаматтардың құқығы мен бостандығын қамтамасыз ету жолымен заң шыға-рушылар және шенеунiктердiң еркiн озбырлығын шектеу прин-ципi XVIII ғасырдың аяғындағы конституциялық теорияда ай-қын аңғарылды. 1780 жылғы Массачусетсте қабылданған кон-ституцияда құқықтық мемлекет құрудың негiзгi принциптерiнiң бiрi — ² адамдардың емес, заңдардың басқаруы² — жарияланды. XVIII ғасырдың екiншi жартысында өздерiн штаттар (яғни мемлекеттер) деп атаған колониялар мен метрополиялар арасын-дағы шиеленiс салық салу мәселесiне байланысты күшейе түстi. Көптеген публицистер (Д. Адамс, Т. Джефферсон, А. Гамильтон және т.б.) өздерiнiң саяси памфлеттерiнде барлық отар иелiк-терiндегi қоныстанушылар заң шығарушы жиналыста өз өкiлде-рiнiң болуы керектiгiн, өзiн-өзi басқару принципiн ұстану қа-жеттiгiн айтып, отаршылардың саяси талаптарын табиғи-құқық-тық негiзбен байланыстырды. Азаматтардың табиғи құқығы мен бостандығы туралы бұл ой тек публицистикада (көсемсөзде) ғана емес саяси және конституциялық құжаттарда да мойындалды: Виргиния штаты құқықтарының Декларациясы (Дж. Мейсон және Дж. Мэдисон, 12 маусым 1776 жыл) және Тәуелсiздiк Декларациясы (Т. Джефферсон, Б. Франклин, Дж. Адамс, 4 шi-лде 1776 жыл). Тәуелсiздiк Декларациясын 13 штат бiрауыздан қабылдады. Табиғи құқық теориясының идеяларын талдау бары-сында халықтың саяси таңдауы мен дербес өмiр сүру құқы-ғының және халық егемендiлiгiнiң конституциялық принциптерi жарияланды. Теориялық жаңашылдықтың тағы бiр маңызды нәтижесi билiктiң бөлiнiсi принципiн нақтылау болды. Тәуелсiздiк үшiн күрес тұсында (1775—1783) штаттардың Конфедерациясы құрылды. Алайда соғыс аяқталысымен штат-тардың одағын нығайту және тиiмдi федералды үкiмет құру қа-жеттiлiгi туындады. Осы мiндеттi атқару үшiн 1787 жылдың ма-мыр айында конституциялық Конвент құрылды. Ол барлық сословиелiк артықшылықтар мен дворяндық титулдарды жойып, республикалық құрылысты бекiтетiн, ажыратылған үш билiк жүйесiн енгiзетiн федералдық Конституцияның жобасын дайын-дап шығарды. 1803 жылы Жоғарғы сот өзiнiң конституциялық бақылау құқығын бекiткеннен кейiн американдық революция-ның барлық негiзгi кезеңдерi (тәуелсiздiк үшiн күрес, жаңа мемлекеттiк құрылымды қалыптастыру және оны өмiрге енгiзу) толығымен аяқталды. АҚШ-ң саяси өмiрiндегi келесi жаңалықтар 1861—1865 жылдардағы азамат соғысы тұсындағы идеялық-саяси күреспен, сондай-ақ аграрлық қоғамнан индустриалды, кейiнiрек индуст-риалдылықтан постиндустриалды қоғамға өту барысындағы әлеуметтiк эволюциямен байланысты болды, ал саяси және құ-қықтық ойдағы өзгерiстердi локктық индивидуализм және пуритандық республиканизмнен либералдық прагматизмге өту-мен байланыстыруға болады.